بررسی وضعیت دشت جرقویه سفلی با تاکید بر کاربرد روشهای هیدروکلیماتولوژی در استفاده بهینه از منابع

تحقیقات این رساله در چهارچوب روابط متقابل انسان و محیط انجام شده و درآن بر هیدروکلیماتولوژی تاکید گردیه است . درمیان عوامل طبیعی ((آب و هوا))تاثیر مستقیم در بنیان عوامل سازنده محیط های جغرافیائی دارد و باتوجه به نقش حیاتی آب ، شناخت آب درقالب مطالعات هیدرولوژی می تواند چهارچوبی منطقی در بهره برداری صحیح از منابع آب تلقی شود ودراین راه اقلیم است که می تواند کلید بررسی های آبشناسی محسوب گردد. اقلیم خشک ، کمبود منابع آب و حساسیت خاک از مهمترین ویژگیهای طبیعی منطقه مورد مطالعه به حساب می آید و کاهش اثر این محدودیت های طبیعی براساس یک مدیریتی که در راستای استفاده بهینه از منابع آب و خاک استوار بوده وبه کلیه روابط موجود توجه شده باشد، ضروری به نظر می رسد. اهداف مشخصه عبارتنداز : الف - شناخت مشکلاتی ناشی از محدودیتهای محیط طبیعی ب - شناخت مشکلاتی ناشی از مدیریت های اعمال شده در گذشته ج- تعیین پتانسیل های موجود در منطقه د- مدیریت بهره برداری از منابع طبیعی آب و خاک بر پایه توجه به کلیه شرایط حاکم محیطی و عواقب ناشی از اعمال آن. پس از جمع آوری اطلاعات مربوطه و تجزیه و تحلیل آنها، مطالب به گونه ای دسته بندی شده که در چهار بخش و 20 فصل آورده شده اند: -1 بخش اول بررسی وضعیت شامل 5 فصل (معرفی اجمالی، زمین شناسی، ژئومورفولوژی، خاکها و پوشش گیاهی). -2 بخش دوم مطالعات اقلیم شناسی شامل 8 فصل (توده های هوای موثر بر منطقه، دما،باد،نم نسبی،بارندگی، تبخیر و نوع اقلیم) -3 بخش سوم هیدروکلیماتولوژی و برنامه ریزی کنترل سیلاب که به صورت موردی حوضه آبریز نیک آباد را مورد بررسی قرار می دهد و در چهار فصل خصوصیات هندسی حوضه، دبی و حجم سیلاب ، عوامل موثر در ظهور سیلاب و امکانات دفع آن بررسی شده اند. -4 بخش چهارم ژئوهیدرولوژی و مدیریت صحیح از منابع آبهای زیرزمینی و طرح آبرسانی از زاینده رود در سه فصل مطالعه شده اند. نتیجه اینکه برای استفاده از منابع طبیعی اولا باید کنترل سیلاب نه تنها از نیروی مخرب آنها جلوگیری نموده بلکه به توسع منابع آب منطقه کمک نمود و بدینوسیله به افزایش رطوبت خاک ، تقویت مراتع و توسعه دامپروری و تغذیه آبهای زیرزمینی کمک شود. و ثانیا با برداشت متعادل آبهای زیرزمینی نسبت به میزان تغذیه آن از افت آبهای زیرزمینی و تداخل آبهای شور به سفره آب زیرزمینی جلوگیری نموده و بااعمال مدیریت آبیاری جدید، راندمان آبیاری را بالا برده و با حداقل مصرف آب حداکثر بهره برداری را داشته باشیم و ثالثا با اعمال اصلاحی و مدیریت زراعی که باآگاهی از حساسیت خاک توام باشد موجب اصلاح خاکها شده و از شور شدن و فرسایش آنها جلوگیری بعمل آید.